Pies

Pieskie życie jest smutne, to wiem
Nikt się ze mną po prostu nie liczy,
Bo ja jestem niekochanym psem
Uwiązanym przy budzie na smyczy...

Wciąż mnie mija tyle ludzkich nóg
I wciąż marzę w moich myślach psich
Bym ja właśnie dnia pewnego mógł
Tak po prostu wybrać którąś z nich...

Aby pękła smycz, która mnie wiąże
Do zniszczonych i brudnych desek,
Czy coś jeszcze zobaczyć zdążę
Ja, ten smutny, podwórzowy piesek?

Spędzam życie w szarości podwórka
Wypatruję dobrego człowieka,
Czy zrozumie ktoś rozpacz mnie, Burka?
Mogę tylko bezsilnie szczekać....

Autor Iwona Wideryńska

18 grudnia 2011