Wiele osób posiadających kota dochodzi po jakimś czasie do wniosku, że zbyt dużo czasu spędza on samotnie ze względu na ich tryb życia, lub tez "dojrzewają" do obcowania z większą ilością kotów pod jednym dachem. Słowem, postanawiają, że dla towarzystwa swemu kotu i sobie przygarną jeszcze jedno zwierzę. Pod każdym względem słuszna to decyzja, lecz może się zdarzyć, że przyniesiony do domu nowy lokator nie zostaje zaakceptowany przez kociego gospodarza. Trzeba wtedy szukać domu dla świeżo adoptowanego kociaka lub - jeśli zostanie - żyć w pewnym dyskomforcie z nie lubiącymi się współlokatorami. To są, na szczęście, sytuacje sporadyczne. Większość kotów jakoś się dogaduje, a nawet zaprzyjaźnia (może z wyjątkiem stuprocentowych samotników, bo i takie koty też bywają).
Bardzo często na internetowych stronach adopcyjnych można znaleźć ogłoszenia o kocich parach - może to być rodzeństwo, lecz niekoniecznie. Jeśli koty już zaprzyjaźniły się w sposób naturalny, będą najlepszymi w świecie partnerami, a dla ludzi niekłopotliwym "nabytkiem". Obie strony unikną stresującego okresu adaptacji i do pierwszych chwil wspólnego zamieszkania rozpocznie się kocio-ludzka sielanka. Zaręczam, że nie ma przyjemniejszego widoku, niż wtulone w siebie, myjące się nawzajem z czułością, lub brykające razem koty. Przecież to zrozumiałe, my też nie zaprzyjaźniamy się z każdym, lubimy dobierać sobie towarzystwo - więc jeśli koty już się "dobrały" , będą trwać w symbiozie i cieszyć nasze serca.
Ponieważ oba koty nie dogadywały się ze stadem w miejscu przechowywania (Fred tak się bił, że musiał zostać odizolowany), miały po wyleczeniu wrócić do piwnicznego azylu. W przeddzień wypuszczenia Fred złamał łapę z powodu słabych kości. Leczenie miało się przedłużyć, więc poszło ogłoszenie do internetu, że do adopcji są koty w parze. Zgłosiła się Pani Joanna - zabrała do domu Freda i Wilmę 13 sierpnia 2006. Wzięła je, jak powiedziała, właśnie dlatego, że były specjalnej troski. Pani Joanna dużo pracuje, poza domem przebywa większość dnia. Biorąc dwa kochające się stworzenia podjęła bardzo mądrą i dobrą dla kotów decyzję - są razem, nie nudzą się, mogą się do siebie przytulić. A ich opiekunka, pytana o to, jakie ma korzyści, odpowiada z uśmiechem: "Jak koty potrafią nagradzać!" Proponuję, by Panią Joasię sklonować w setkach egzemplarzy.
Paris ur. 2014 r. szuka domu, adopcja możliwa tylko w parze z synkiem Oslo!
Galeria zdjęć i filmów Paris i Oslo
Koteczka wraz z kociakami została zabrana do domu tymczasowego z warunków zagrażających ich życiu, ( budowa, samochody). Kocia mama i maluszki (ur. 16.04.2016 r.) były zdrowe, także udało się w porę zapobiec chorobom i innym nieszczęściom spowodowanym poniewierką. Paris jest bardzo miłą, przyjazną koteczką. Jest niesamowitą gadułą i ogromnym pieszczochem (pewnie chce nadrobić zaległości a to nie tak szybko), potrafi upominać się, że już czas najwyższy na głaskanie kota. Bardzo ważne jest głaskanie koci w drodze do miski.
Przy kontrolnej wizycie lekarskiej okazało się, że Paris jest bardzo zrównoważoną koteczką, pomimo strachu dzielnie zniosła oględziny, bez cienia agresji.
Koteczka jest odrobaczona, szczepienie i sterylizacja również zapewnione.
Paris czeka na odpowiedzialny, kochający dom na całe kocie życie. Jest tak cudowna koteczką, że z pewnością wniesie ze sobą do nowego domu bardzo dużo radości, miłości i szczęścia.
Dzieci Paris to Monaco, Genewa, Oslo i Lyon (ur. 16.04.2016 r.), również czekają na nowy dom.
Wymagane zabezpieczenie okna, balkonu.
W sprawie adopcji 693349978
